در بسیاری از جاهای دنیا از جمله برخی از خیابان های خلوت تهران در چهارراه راه دکمه عبور گذاشته اند که با فشار دادن آن پس از گذشت یک زمان کوتاه چراغ عابر سبز می شود و می تواند از خیابان رد شود. مسئله اینجا است که اکثر این کلیدها خراب هستند! و عملا فشردن یا نفشردن این دکمه تأثیری در سرعت سبز شدن چراغ عابر پیاده ندارد. اما تقریبا همه عابرینی که از این دکمه ها استفاده می کنند باور دارند که فشردن این دکمه باعث سبز شدن چراغ عابر شده است. نمونه مشابه دیگر دکمه بسته شدن در آسانسور است. برخی از آنها واقعا با فشردن آن دکمه بسته می شوند، اما بسیاری از آنها عملا بلااستفاده هستند. یعنی به هر حال وقتی ما دکمه طبقه مورد نظرمان را می زنیم، پس از چند ثانیه در آسانسور بسته می شود و عملا فشردن آن دکمه هیچ فایده ای ندارد. و فرد فکر می کند بسته شدن در آسانسور به خاطر فشردن آن دکمه بوده است. این موضوع با مسئله اثر پلاسیبو یا هذیان کنترل در ارتباط است. در زندگی روزمره بسیاری از موضوعات خارج از کنترل ما است. مثلا در یک مهمانی گاهی فکر می کنیم این ما بودیم که با آوردن یک مطلب، مجلس را گرم کرده ایم. اما به احتمال بیشتر، گرم شدن مجلس پس از به میان آوردن این حرف تنها یک تصادف بوده است و بسیاری از عوامل دیگر مثل احساس راحتی میهمان ها در این موضوع نقش داشته است. این هذیان کنترل در خدمت سلامت روان ما است. مطالعات جالبی نشان داده است نداشتن هذیان کنترل، با افسردگی در ارتباط است.